Porównanie podstawowych parametrów Fujinona XF 23 mm f/1.4 R LM WR do innych obiektywów tej klasy przeznaczonych do bezlusterkowców z matrycą APS-C przedstawia następująca tabela. Nowy Fujinon jest największym i najcięższym instrumentem z tej grupy, ale nie powinno nas to dziwić, bo zawiera najwięcej soczewek i ma uszczelnioną obudowę. Dodatkowo, razem z Sony, wyróżnia się niewielkim minimalnym dystansem ustawiania ostrości.

Na poniższym zdjęciu Fujinon 1.4/23 stoi pomiędzy Fujinonem XF 35 mm f/1.4 R a Sigmą C 30 mm f/1.4 DC DN.

Testowany obiektyw rozpoczyna się metalowym bagnetem, który otacza styki i tylną soczewkę o średnicy około 24 mm. Soczewka ta jest nieruchoma i lekko wystaje ponad bagnet, będąc umieszczona w dodatkowej, wyczernionej tulejce. Całe okolice bagnetu i tylnej soczewki są prawidłowo wyczernione i zmatowione, a jednocześnie nie ma tam żadnych szpar. Od tej strony wszystko jest w jak najlepszym porządku, a obiektyw zachowuje pełną szczelność.
----- R E K L A M A -----

Właściwy korpus obiektywu jest metalowy i zaczyna się nieruchomym oraz gładkim pierścieniem, na którym widnieje czerwony prostokąt ułatwiający mocowanie obiektywu, znacznik ogniskowej, numer seryjny i informacja, że obiektyw jest odporny na warunki atmosferyczne oraz że wyprodukowano go na Filipinach.

Kolejny element to pierścień do zmiany wartości przysłony, który ma szerokość 13 mm i jego większą część zajmuje metalowe karbowanie. Praca pierścienia jest prawidłowa i pozwala na nastawy z krokiem 1/3 EV. Oprócz wartości przysłony mamy tam ustawienie A, które pozwala na automatyczny wybór przysłony przez aparat. Gdy ustawimy wartość A, pierścień blokuje się w tej pozycji i żeby zdjąć blokadę, musimy nacisnąć znajdujący się obok przełącznik.

Następnym elementem jest metalowy, nieruchomy i czarny element obudowy, który ma szerokość 12 mm. Za nim znajdziemy pierścień do manualnego ustawiania ostrości, który ma szerokość 27 mm i jest w całości pokryty drobnym karbowaniem. Pracuje on z przełożeniem elektronicznym i pozwala na dość precyzyjne nastawy (które swoją drogą potrafią być zniweczone idiotycznym oprogramowaniem korpusu, który podczas podglądu zdjęcia potrafi sam z siebie zmieniać ostrość nawet wtedy, gdy mamy wybrany tryb MF). Na obiektywie nie znajdziemy niestety żadnej skali głębi ostrości. Przebieg całego zakresu odległości wymaga obrotu pierścieniem o kąt ponad 180 stopni.

Za pierścieniem do ustawiania ostrości mamy kolejny metalowy i nieruchomy fragment obudowy, który przechodzi płynnie w bagnet do mocowania osłony przeciwsłonecznej.

Przednia soczewka obiektywu jest nieruchoma, lekko wklęsła, ma średnicę 30 mm i otacza ją napis z nazwą oraz parametrami instrumentu i nierotującym mocowaniem filtrów o średnicy 58 mm.

Jeśli chodzi o konstrukcję optyczną, mamy tutaj do czynienia z 15 soczewkami ustawionymi w 10 grupach. Trzy soczewki wykonano z niskodyspersyjnego szkła ED, a dwóm innym nadano kształt asferyczny. Wewnątrz znajdziemy jeszcze kołową przysłonę o dziewięciu listkach, którą możemy domknąć maksymalnie do wartości f/16.

Kupujący dostaje w zestawie oba dekielki, osłonę przeciwsłoneczną oraz miękkie etui słabej jakości. Nie zapewnia ono praktycznie żadnej poważnej ochrony, bo jest tylko trochę grubsze od ściereczki do czyszczenia optyki.