Fujifilm Fujinon XF 23 mm f/1.4 R LM WR - test obiektywu
7. Koma, astygmatyzm i bokeh
X-T2, f/1.4, centrum | X-T2, f/1.4, róg |
X-T2, f/2.0, centrum | X-T2, f/2.0, róg |
Astygmatyzm, rozumiany jako średnia różnica pomiędzy poziomymi i pionowymi wartościami funkcji MTF50, wyniósł 17.7%. Jest to wartość średnia, podchodząca nawet pod dużą. Wpływ tej wady widać też doskonale w przypadku powyższych obrazów diody. Na maksymalnym otworze względnym, gdzie astygmatym nie pozwala zogniskować diody do punktu, widzimy, że zajmuje ona kilka pikseli, przez co algorytmy interpolujące prawidłowo określają jej kolor. Po przymknięciu przysłony do f/2.0 astygmatyzm zauważalnie się zmniejsza, obraz robi się ostrzejszy, przez co dioda zaczyna mieścić się praktycznie w jednym pikselu i algorytmy tracą informację na temat jej koloru.
Rozogniskowane krążki światła wyglądają naprawdę dobrze – tym bardziej jeśli weźmiemy pod uwagę, że mamy do czynienia z obiektywem szerokokątnym. Gdy przyjrzymy się im uważniej, jesteśmy w stanie dojrzeć bardzo delikatny ślad cebulowego bokeh, który jest najprawdopodobniej efektem użycia elementów asferycznych. Większe zastrzeżenia można mieć do winietowania mechanicznego, które nie znika całkowicie nawet po przymknięciu przysłony o 2 EV.
X-T2, f/1.4, centrum | X-T2, f/1.4, róg |
X-T2, f/2.0, centrum | X-T2, f/2.0, róg |
X-T2, f/2.8, centrum | X-T2, f/2.8, róg |