Pole widzenia

Obiektyw rektalinearny o ogniskowej 35 mm powinien na matrycy APS-C/DX dawać kąt widzenia wynoszący 44.1 stopnia. W specyfikacji obiektywu znajdziemy trochę większą wartość pola sięgającą równych 45 stopni.

Zdecydowaliśmy się sprawdzić, ile owo pole wynosi w rzeczywistości. W tym celu wykonaliśmy zdjęcia gwiaździstego nieba fotografując je na nieskorygowanych o dystorsję plikach JPEG. Następnie dokonaliśmy transformacji układu pikseli (X,Y) do układu równikowego (rektascencja i deklinacja) opisującego położenia gwiazd na niebie. Dzięki temu mogliśmy bardzo dokładnie wyznaczyć pole widzenia obiektywu, i to tak jak należy, czyli dla promieni padających z nieskończoności.

W przypadku analizowanego pliku transformacja została oparta o pozycje 82 gwiazd równomiernie rozłożonych na całym obrazku. Średni błąd dopasowania siatki współrzędnych wyniósł 18 sekund łuku. Uzyskany przez nas kąt widzenia to 42.64 stopnia z błędem nieprzekraczającym 0.03 stopnia. Ten rezultat jest więc troszkę mniejszy zarówno od deklaracji, jak i od wartości wynikającej bezpośrednio z ogniskowej. Jednoznacznie oznacza on, że rzeczywista ogniskowa testowanego obiektywy wynosi odrobinkę powyżej 36 mm.

Viltrox AF 35 mm f/1.7 Air jest więc odpowiednikiem pełnoklatkowego standardu nie o ogniskowej 50 mm, ale raczej modelu klasy 55 mm.

Dystorsja

W przypadku obiektywu standardowego zniekształcenia geometryczne nie powinny być istotnym problemem. W czasach bezlusterkowców, gdy producenci potrafią bardzo luźno podchodzić do korygowania dystorsji przez optykę, widzieliśmy już jednak wiele dziwnych rzeczy. Z tym większym szacunkiem podchodzimy do tego co zaprezentował tani Viltrox, bo poradził sobie z tym problemem znakomicie.

W przypadku pliku JPEG uzyskaliśmy wynik +0.26%, natomiast w przypadku RAW-ów minimalnie większą wartość +0.32%. Dystorsja poduszkowa jest więc tutaj znikoma i w granicach błędów pomiarowych ociera się o wartości zerowe. Brawo!

Fujifilm X-T2, 35 mm, JPEG

Fujifilm X-T2, 35 mm, RAW