Pole widzenia

Obiektyw rektalinearny o ogniskowej 56 mm powinien na matrycy APS-C/DX dawać kąt widzenia wynoszący 28.4 stopnia. W specyfikacji obiektywu znajdziemy jednak trochę większą wartość pola sięgającą 29.8 stopnia. To zauważalna rozbieżność, która sugeruje, że rzeczywistej ogniskowej obiektywu bliżej wartości 53 mm, a nie 56 mm.

Zdecydowaliśmy się więc sprawdzić, ile owo pole wynosi w rzeczywistości. W tym celu wykonaliśmy zdjęcia gwiaździstego nieba fotografując je na nieskorygowanych o dystorsję plikach JPEG. Następnie dokonaliśmy transformacji układu pikseli (X,Y) do układu równikowego (rektascencja i deklinacja) opisującego położenia gwiazd na niebie. Dzięki temu mogliśmy bardzo dokładnie wyznaczyć pole widzenia obiektywu, i to tak jak należy, czyli dla promieni padających z nieskończoności.

W przypadku analizowanego pliku transformacja została oparta o pozycje 92 gwiazd równomiernie rozłożonych na całym obrazku. Średni błąd dopasowania siatki współrzędnych wyniósł tylko 5 sekund łuku. Uzyskany przez nas wynik, dotyczący kąta widzenia, to 28.95 stopnia z błędem nieprzekraczającym 0.03 stopnia. Ten rezultat leży pomiędzy wartością wynikającą z ogniskowej, a tą podaną w specyfikacji. Jednocześnie odpowiada on kątowi widzenia, jaki dawałby rektalinearny obiektyw o ogniskowej 55 mm.

Dystorsja

W przypadku obiektywu dającego kąt widzenia na poziomie prawie 30 stopni, zniekształcenia geometryczne nie powinny być istotnym problemem. W czasach bezlusterkowców, gdy producenci potrafią bardzo luźno podchodzić do korygowania dystorsji przez optykę, widzieliśmy już jednak wiele dziwnych rzeczy. Z tym większym szacunkiem podchodzimy do tego, co zaprezentował tani Viltrox, bo poradził sobie z tym problemem dobrze.

W przypadku pliku JPEG uzyskaliśmy wynik +0.64%, natomiast w przypadku RAW-ów minimalnie większą wartość +0.67%. Dystorsja poduszkowa jest więc tutaj niewielka i nie powinna istotnie przeszkadzać nam w pracy.

Fujifilm X-T2, 56 mm, JPEG

Fujifilm X-T2, 56 mm, RAW