Sigma S 200 mm f/2 DG OS - test obiektywu
8. Winietowanie
| A7R IIIa, APS-C, f/2.0 | A7R IIIa, APS-C, f/2.8 |
|
|
W przypadku tego typu detektora, na maksymalnym otworze względnym, winietowanie jest małe i wynosi 18% (−0.58 EV). Jakiekolwiek problemy kończą się na przysłonach f/2.8 i f/4.0, gdzie odnotowane przez nas wyniki to odpowiednio 7% (-0.20 EV) oraz 3% (-0.09 EV).
Zobaczmy teraz, jak spadek jasności w rogach kadru wygląda w przypadku zastosowania detektora pełnoklatkowego. Odpowiednie miniaturki zaprezentowane są poniżej.
| A7R IIIa, FF, f/2.0 | A7R IIIa, FF, f/2.8 |
|
|
| A7R IIIa, FF, f/4.0 | A7R IIIa, FF, f/5.6 |
|
|
Na maksymalnym otworze względnym winietowanie Sigmy sięga 38% (-1.39 EV). Nie jest to poziom duży i umieszcza Sigmę dokładnie pomiędzy lustrzankowymi konkurentami. U Nikkora odnotowaliśmy bowiem poziom 32%, natomiast u Canona rezultat sięgający 48%.
Przymykanie przysłony dość wydajnie przyczynia się do ograniczania omawianej wady. Na f/2.8 mamy do czynienia z poziomem 23% (-0.76 EV), na f/4.0 z wartością 17% (-0.55 EV), natomiast na f/5.6 z rezultatem 11% (-0.35 EV). Winietowanie robi się całkowicie niezauważalne na przysłonie f/8.0, gdzie uzyskaliśmy wynik sięgający już tylko 7% (-0.21 EV).
| Sony A7R IIIa, JPEG, f/2.0 |
 |
Optyczne.pl jest serwisem utrzymującym się dzięki wyświetlaniu reklam. Przychody z reklam pozwalają nam na pokrycie kosztów związanych z utrzymaniem serwerów, opłaceniem osób pracujących w redakcji, a także na zakup sprzętu komputerowego i wyposażenie studio, w którym prowadzimy testy.