Zobaczmy, jak na tym tle prezentują się osiągi, jakie Samyang AF 85 mm f/1.8 P uzyskał w centrum kadru, na brzegu matrycy APS-C/DX oraz na brzegu pełnej klatki.

Już pierwszy rzut oka na zaprezentowany wykres pokazuje trzy ważne rzeczy. Po pierwsze, w centrum kadru zachowanie jest godne uznania, bo już na maksymalnym otworze względnym dostajemy wyniki przekraczające 60 lpmm. Po drugie, po przymknięciu jesteśmy w stanie dotrzeć do bardzo dobrego poziomu prawie 75 lpmm. Po trzecie, brzeg kadru bardzo wyraźnie odstaje od tego, co widać w centrum.

Wszystkie te rezultaty będzie nam znacznie łatwiej analizować, dokonując porównania do konkurentów. Na początek zajmijmy się centrum kadru. Odpowiedni wykres znajduje się poniżej.

Bardzo ciekawe jest to, jak dobrze Samyang zajął się okolicami maksymalnego otworu względnego - to właśnie tam jest on najlepszy z omawianej stawki, wyprzedzając nawet modele znacznie od niego droższe. Dopiero po przymknięciu do przysłony f/2.8 swoją przewagę zaczynają pokazywać Panasonic i Nikkor.

Zdecydowanie najgorzej wypada tutaj Sony i jest to bardzo słaba wiadomość dla tej firmy jeśli weźmiemy pod uwagę, że obiektyw ten kosztuje obecnie około 2000 złotych, a za Samyanga musimy zapłacić 500 złotych mniej.

Zobaczmy teraz, jak podobne porównanie wygląda na brzegu matrycy APS-C/DX.

Tutaj najdroższy Nikkor nie pozostawia już żadnych złudzeń co do tego, kto jest najlepszy. Panasonic musi uznać lekką przewagę Samyanga tylko w najbliższych okolicach maksymalnego otworu względnego, natomiast znów najsłabiej poczyna sobie Sony.

Sprawdźmy teraz, jak sytuacja zmieni się, gdy przejdziemy do brzegu pełnej klatki. Pokazuje to kolejny wykres.

Małe rozmiary Samyanga dają tutaj o sobie znać w pełnej krasie, przez co przegrywa on pojedynek z Nikkorem i Panasonikiem, natomiast wciąż z łatwością pokonuje droższy model Sony.

Podsumowując, biorąc pod uwagę cenę, rozmiary i wagę testowanego Samyanga, jesteśmy mile zaskoczeni jego osiągami. W centrum kadru i na brzegu matrycy APS-C/DX prezentuje on zachowanie bardzo dobre, a momentami nawet świetne. Jeśli na siłę poszukać tutaj słabych punktów, to byłoby nim tylko i wyłącznie zachowanie na przysłonach f/1.8 i f/2.0 dla brzegu pełnej klatki. Ale nawet tam MTFy ocierają się o granicę poziomu przyzwoitości, co jest w zupełności do wybaczenia, gdy przypomnimy sobie o rozmiarach i cenie.

Na końcu tego rozdziału tradycyjnie przedstawiamy wycinki zdjęć naszej tablicy do pomiarów rozdzielczości pobrane z plików JPEG, zapisywanych równolegle z RAW-ami użytymi do powyższej analizy.

A7R IIIa, JPEG, 85 mm, f/1.8

A7R IIIa, JPEG, 85 mm, f/4.0