Venus Optics LAOWA FFII 90 mm f/2.8 CA-Dreamer Macro 2X - test obiektywu
6. Dystorsja i pole widzenia
Pole widzenia
Obiektyw rektalinearny o ogniskowej 90 mm, na matrycy pełnoklatkowej, powinien dawać kąt widzenia wynoszący 27 stopni i dokładnie taką wartość podaje w swojej specyfikacji producent. Zdecydowaliśmy się jednak sprawdzić, ile owo pole wynosi w rzeczywistości. W tym celu wykonaliśmy zdjęcia gwiaździstego nieba fotografując je na nieskorygowanych plikach JPEG.
Następnie dokonaliśmy transformacji układu pikseli (X,Y) do układu równikowego (rektascencja i deklinacja) opisującego położenia gwiazd na niebie. Dzięki temu mogliśmy bardzo dokładnie wyznaczyć pole widzenia obiektywu, i to tak jak należy, czyli dla promieni padających z nieskończoności. Transformacja została oparta o położenia 118 gwiazd równomiernie rozłożonych na całym obrazku. Średni błąd dopasowania siatki współrzędnych wyniósł 17 sekund łuku.
Ostatecznie, uzyskany przez nas wynik to 27.62 stopnia z błędem na poziomie 0.05 stopnia. Rzeczywiste pole widzenia testowanego instrumentu jest więc odrobinę większe niż deklarowane, a to oznacza, że prawdziwej ogniskowej Laowy troszkę bliżej 88 mm niż 90 mm.
Dystorsja
W przypadku pracy na mniejszej matrycy APS-C/DX, zniekształcenia geometryczne są zupełnie niezauważalne. Formalny wynik to +0.33%, a więc w graniach błędów pomiarowych prawie zazębiający się z poziomem zerowym.
Na pełnej klatce dystorsja jest troszkę większa i mamy tutaj do czynienia z wartością +0.48%. Nadal nie jest to poziom, który może być powodem do jakichkolwiek narzekań.
| Nikon Z7, 90 mm, JPEG, APS-C/DX | |||
 |
|||
| Nikon Z7, 90 mm, JPEG, FF | |||
 |
|||
Optyczne.pl jest serwisem utrzymującym się dzięki wyświetlaniu reklam. Przychody z reklam pozwalają nam na pokrycie kosztów związanych z utrzymaniem serwerów, opłaceniem osób pracujących w redakcji, a także na zakup sprzętu komputerowego i wyposażenie studio, w którym prowadzimy testy.