Dla Leiki ogniskowa 75 mm jest wartością klasyczną, ale inni producenci rzadko decydują się na wprowadzanie do oferty modeli tego typu i najczęściej pozostawiają dziurę pomiędzy 50 i 85 mm. Kilka wyjątków od tej reguły jednak udało się znaleźć i większość z nich znajduje się w niniejszej tabeli.

Od razu widać to, jak różnie Leica traktuje swoje dwa systemy pełnoklatkowe. Dalmierzowce Leica M mają być małymi, dyskretnymi aparatami fotoreporterskimi, nie mogą więc łączyć się z obiektywami, które są duże i ciężkie. Abstrahując już od tego, że duże obiektywy mogłyby zasłaniać celownik. Stąd APO-Summicron-M 75 mm f/2.0 jest modelem stosunkowo małym i lekkim, ale też niezbyt zaawansowanym optycznie jak na dzisiejsze standardy. W przypadku systemu Leica SL takich ograniczeń już nie było i tutaj kompromisów jest znacznie mniej.

W efekcie doskonale widać, jak mocno poszła do przodu konstrukcja optyczna nowego APO-Summicrona w stosunku do modelu przeznaczonego do dalmierzowców Leica M. Ciekawe jest jednak to, że ta konstrukcja optyczna nowego modelu i tak jest mniej skomplikowana niż mniejszej i lżejszej Sigmy 2/65. Chyba nieprzypadkowo właśnie ta Sigma, przez długi czas, widniała na liście naszych rekordzistów rozdzielczości.

APO-Summicron-SL 75 mm f/2 ASPH. jest tutaj ewidentnie obiektywem największym i najcięższym oraz zdecydowanie najdroższym. W zamian daje nam m.in. małą wartość minimalnego dystansu ustawiania ostrości. Tutaj lepszy jest tylko Voigtlander Apo-Lanthar 65 mm f/2 Aspherical 1:2 Macro, ale w tym przypadku mamy przecież do czynienia z obiektywem o funkcji makro, który na dodatek zwiększa swoje rozmiary, gdy zbliżamy się do skali odwzorowania 1:2.

----- R E K L A M A -----

Na poniższym zdjęciu Leica APO-Summicron-SL 75 mm f/2 ASPH. stoi pomiędzy wspomnianym przed chwilą Voigtlanderem 2/65, a wyposażonym w bagnet L Panasonikiem S 85 mm f/1.8.

Testowany obiektyw rozpoczyna się metalowym bagnetem, który otacza czarny pierścień, w którym zatopione są styki. Wewnątrz tego pierścienia, praktycznie na wysokości styków, znajduje się tylna soczewka obiektywu, która ma średnicę 33 mm i jest nieruchoma. Od tej strony wszystko wygląda więc dobrze i obiektyw zachowuje tutaj pełną szczelność.

Właściwy korpus APO-Summicrona 2/75 jest metalowy i rozpoczyna się nieruchomym pierścieniem, na którym znajdziemy czerwoną kropkę ułatwiającą mocowanie obiektywu do aparatu. Następnie pierścień zwiększa swoją średnicę i na jego poszerzonej już części mamy znacznik ogniskowej "75" otoczony z obu stron karbowaniem, którego zadaniem jest ułatwienie uchwytu. Po drugiej stronie niż znacznik ogniskowej natrafimy na napisy "LEICA CAMERA WETZLAR" oraz "MADE IN GERMANY".

Największą częścią obiektywu jest pierścień do manualnego ustawiania ostrości, który ma szerokość aż 49 mm. Jego większą część zajmuje gumowane karbowanie. Nie znajdziemy tam żadnej skali odległości, ani głębi ostrości. Pierścień pracuje z przełożeniem elektronicznym, a jego ruch jest płynny, równomierny i daje odpowiedni opór. Przebieg całego zakresu odległości w normalnym ustawieniu wymaga obrotu nim o kąt około 220 stopni, co zapewnia dobrą precyzję nastaw manualnych. Warto dodać, że wartością tego kąta można sterować z poziomu aparatu.

Następnym elementem jest kolejny czarny i nieruchomy pierścień, który przechodzi w bagnet do mocowania dołączonej w zestawie osłony przeciwsłonecznej.

Przednia soczewka ma średnicę 49 mm, jest lekko wypukła i nieruchoma. Jak zapewnia producent, zastosowano na niej powłoki AquaDura, których zadaniem jest ochrona przed przywieraniem zabrudzeń i wilgoci oraz ułatwienie czyszczenia. Soczewkę schowano na głębokości około 1 cm wewnątrz czarnego oraz zmatowionego tubusu. Otacza go fragment obudowy, na którym znajdziemy napisy z nazwą, parametrami i numerem seryjnym instrumentu. Jeszcze dalej mamy nierotujące mocowanie filtrów o średnicy 67 mm.

Konstrukcja obiektywu jest uszczelniona, co zapewnia ochronę przed kurzem i wilgocią, umożliwiając pracę w trudnych warunkach.

Jeśli chodzi o konstrukcję optyczną, mamy tutaj do czynienia z 11 soczewkami ustawionymi w 9 grupach. Jeden element na ma kształt asferyczny, a część soczewek wykonano ze specjalnych typów szkła o anomalnej dyspersji częściowej. Wewnątrz znajdziemy jeszcze kołową przysłonę o dziewięciu listkach, którą możemy domknąć maksymalnie do wartości f/22.

Kupujący dostaje w zestawie przedni i tylny dekielek, osłonę przeciwsłoneczną oraz gustowny, sztywny futerał.