Fujifilm Fujinon XF 18 mm f/1.4 R LM WR - test obiektywu
7. Koma, astygmatyzm i bokeh
Sytuacja nie jest już jednak tak dobra na brzegu kadru, bo tam koma i inne wady pozaosiowe dają o sobie znać. Punktowy obraz diody „dostaje skrzydeł” i choć nie są one duże, zdecydowanie nie możemy mówić o prawidłowym zachowaniu w tej kategorii.
X-T2, f/1.4, centrum | X-T2, f/1.4, róg |
X-T2, f/2.0, centrum | X-T2, f/2.0, róg |
Astygmatyzm, rozumiany jako średnia różnica pomiędzy poziomymi i pionowymi wartościami funkcji MTF50, wyniósł 5.9%. Jest to wartość znajdująca się na granicy poziomów bardzo małego i małego, a więc w tej kategorii testowany obiektyw znów notuje dobre wyniki.
Rozogniskowane krążki światła, jak na kąt widzenia dawany przez Fujinona, wyglądają bardzo dobrze. Niespecjalnie im zaszkodziło nawet zastosowanie aż trzech elementów asferycznych, bo cebulowy bokeh jest ledwie widoczny. Co więcej, winietowanie mechaniczne daje o sobie znać tylko na maksymalnym otworze względnym i na f/2.0 jest już sprowadzone do wartości minimalnych.
X-T2, f/1.4, centrum | X-T2, f/1.4, róg |
X-T2, f/2.0, centrum | X-T2, f/2.0, róg |
X-T2, f/2.8, centrum | X-T2, f/2.8, róg |