Viltrox AF 16 mm f/1.8 - test obiektywu
5. Aberracja chromatyczna i sferyczna
Aberracja chromatyczna
Jasne obiektywy ultraszerokokątne wcale nie są łatwe do skorygowania o podłużną aberrację chromatyczną. Konstruktorzy optyki Viltroksa świetnie zdawali sobie z tego sprawę, więc zadbali o zastosowanie odpowiedniej liczby soczewek wykonanych ze szkła niskodyspersyjnego i przez to skutecznie mogli walczyć z omawianą wadą. Widać to doskonale na poniższych zdjęciach, gdzie w nieostrościach, nawet na maksymalnym otworze względnym, trudno dojrzeć istotne zabarwienie obrazu.
![]() |
![]() |
Sprawdźmy teraz jak wygląda korygowanie poprzecznej aberracji chromatycznej. Odpowiedni wykres znajduje się poniżej.

Widać wyraźnie, że tutaj też testowany obiektyw zasłużył na duże pochwały, bo praktycznie wszystkie wyniki leżą na granicy poziomu bardzo małego i małego. Rezultaty droższego modelu Sony FE 16 mm f/1.8G były tutaj bardzo podobne.
A7R IIIa, RAW, f/1.8 | A7R IIIa, RAW, f/2.8 |
![]() |
![]() |
Aberracja sferyczna
Na pierwszych zdjęciach z niniejszego rozdziału trudno dojrzeć efekt pływania ogniska. Jeśli chodzi o wygląd rozogniskowanych krążków światła uzyskanych przed i za ogniskiem, to, choć nie są one identyczne, nie widać tam istotnych różnic. Oba te fakty, w połączeniu z dobrą jakością obrazu w centrum kadru już od przysłony f/1.8, pozwalają sądzić, że Viltrox 1.8/16 nie ma zauważalnych problemów z korygowaniem aberracji sferycznej.
A7R IIIa, f/1.8, przed | A7R IIIa, f/1.8, za |
![]() |
![]() |