Pole widzenia

Obiektyw rektalinearny o ogniskowej 16 mm, na matrycy pełnoklatkowej, powinien dawać kąt widzenia wynoszący równe 107 stopni. Producent w swojej specyfikacji testowanego modelu Viltroksa podaje jednak trochę niższą wartość wynoszącą 105.6 stopnia.

Zdecydowaliśmy się więc sprawdzić ile to pole wynosi w rzeczywistości. W tym celu wykonaliśmy zdjęcia rozgwieżdżonego nieba stosując nieskorygowane o dystorsję pliki JPEG. Następnie dokonaliśmy transformacji układu pikseli (X,Y) do układu równikowego (rektascencja i deklinacja) opisującego położenia gwiazd na niebie. Dzięki temu mogliśmy bardzo dokładnie wyznaczyć pole widzenia obiektywu, i to tak jak należy, czyli dla promieni padających z nieskończoności.

Transformacja została oparta o położenia 158 gwiazd równomiernie rozłożonych na całym obrazku. Średni błąd dopasowania siatki współrzędnych sięgał 39 sekund łuku. Uzyskany kąt widzenia wyniósł 105.17 stopnia z błędem na poziomie 0.03 stopnia. Mamy więc tutaj wynik odrobinę niższy od deklaracji producenta.

Jak za chwilę się przekonamy, obiektyw pokazuje niewielką dystorsję beczkową i konieczność jej skorygowania pociągnie za sobą dalsze przycięcie obrazu, a przez to zmniejszenie kąta widzenia do wartości około 103-104 stopni, która odpowiada rzeczywistej ogniskowej 17 mm.

Szkoda więc, że Viltrox nie trzymał się wartości wynikającej bezpośrednio z ogniskowej i wynoszącej równe 107 stopni, a już na starcie ograniczał pole do okolic 105 stopni.

Dystorsja

Na początek zajmijmy się omówieniem dystorsji na mniejszej matrycy APS-C. W tym przypadku problem praktycznie nie istnieje, bo nasze pomiary pokazują obecność śladowych zniekształceń beczkowych, których wartość określiliśmy na -0.49%.

Po przejściu na pełną klatkę zniekształcenia są oczywiście większe. Tym razem uzyskaliśmy wynik -1.51%, który wcale nie jest duży jeśli weźmiemy pod uwagę kąt widzenia z jakim mamy tutaj do czynienia. Co więcej, Viltrox zadbał o to, żeby dystorsja nie zmieniała się zauważalnie gdy zmieniamy odległość do fotografowanego celu. Wspomniany przed chwilą rezultat został uzyskany dla tablicy stojącej w odległości ponad 1 metra od obiektywu. Jego duża głębia ostrości i zastosowanie przysłony f/22 pozwala jednak uzyskać ostre zdjęcie tablicy w sytuacji, gdy ostrość zostanie ustawiona na nieskończoność. Uzyskany w ten sposób wynik to -1.48% i jest on w granicach błędów pomiarowych dokładnie taki sam, jak poprzednio.

W tej kategorii Viltrox zasługuje więc na zdecydowane pochwały. W przeciwieństwie do swojego droższego konkurenta ze stajni Sony podjął on walkę z dystorsją. Na dodatek, ta walka była stosunkowo skuteczna. Brawo!

Sony A7R IIIa, 16 mm, APS-C, JPEG

Sony A7R IIIa, 16 mm, FF

Sony A7R IIIa, 16 mm, FF, nieskończoność