Obiektyw Sigma A 24-70 mm f/2.8 DG DN Sony E

Cena: 5590 zł 5390 zł

Sprawdź

Aparat cyfrowy OM System OM-1 body

Cena: 7899 zł

Sprawdź

Aparat cyfrowy Olympus TOUGH TG-7 czarny, wyjątkowo odporny

Cena: 2399 zł

Sprawdź

Test obiektywu

Sony Carl Zeiss Sonnar T* FE 35 mm f/2.8 ZA - test obiektywu

18 sierpnia 2016

Drukuj

Arkadiusz Olech Komentarze: 144

7. Koma, astygmatyzm i bokeh

Dopóki pracujemy w obrębie mniejszej matrycy APS-C, wady pozaosiowe nie dają się nam mocno we znaki i obraz diody pozostaje punktowy. W rogu pełnej klatki dioda jest już jednak wyraźnie zniekształcona. Zwykle piszemy wtedy, że to efekt komy „wrzucając” w obręb tej wady wszelkie zniekształcenia jakie widzimy. Chcąc być jednak precyzyjnym warto napisać, że w przypadku Sonnara akurat to nie koma ma największy wpływ, bo wtedy zniekształcenia obrazu diody rozciągałyby się zgodnie z kierunkiem radialnym. Charakterystyczne skrzydła, które pojawiają się na poniższych zdjęciach, to efekt wpływu wad optycznych wyższego rzędu. Na długość tych skrzydeł główny wpływ ma sagittalna składowa ukośnej aberracji sferycznej, a ich ostateczny kształt determinują także tangencjalne i sagittalne składowe krzywizny pola.

Warto też zaznaczyć, że wszelkie te wady są bardzo ładnie tłumione przez przymykanie przysłony. Na f/4.0, nawet w samym rogu kadru, dioda jest już zniekształcona bardzo nieznacznie.

Centrum, f/2.8	Róg APS-C, f/2.8	Róg FF, f/2.8

Centrum, f/4.0	Róg APS-C, f/4.0	Róg FF, f/4.0

----- R E K L A M A -----

Gdy wykonamy zdjęcia pod gwieździstym niebem, obraz, jaki nam się ukaże, będzie bardzo podobny do tego, który widzieliśmy w przypadku diody. Efekt jaki możemy tutaj zaobserwować troszkę wyraźniej, to zmniejszenie wad wyższego rzędu wraz z przymknięciem przysłony do f/4.0, a przez to pokazanie odrobiny prawdziwej komy, która wciąż jest obecna w samych rogach kadru.

A7R II, JPEG, f/2.8, prawy górny róg kadru 1:1

Sony Carl Zeiss Sonnar T* FE 35 mm f/2.8 ZA - Koma, astygmatyzm i bokeh

A7R II, JPEG, f/4.0, prawy górny róg kadru 1:1

Prosta konstrukcja optyczna obiektywu średnio radzi sobie także z astygmatyzmem. Wada ta, rozumiana jako średnia różnica pomiędzy poziomymi i pionowymi wartościami funkcji MTF50, sięga tutaj 13.9%. To wciąż wartość średnia, ale niebezpiecznie zbliżająca się do poziomu dużego.

Wygląd obrazów pozaogniskowych nie zachwyca. Przede wszystkim przy takiej cenie obiektywu dziwią oszczędności na listkach przysłony. Nie ma praktycznie żadnych powodów, żeby nie mogło być ich dziewięć. Po drugie i co na dodatek nietypowe dla konstrukcji Zeissa, rozkład światła w krążkach charakteryzuje się występowaniem koncentrycznych kręgów oraz wyraźnie jaśniejszej obwódki pojawiającej się w momencie przymknięcia przysłony.

Nie sposób też nie wspomnieć o winietowaniu mechanicznym – nieuchronnym przy tak małym obiektywie podłączonym do sporej matrycy. Krążek w rogu kadru jest ścięty bardzo mocno. Co więcej, ścięcie to jest wciąż widoczne nawet na przysłonie f/5.6.

Centrum, f/2.8	Róg APS-C, f/2.8	Róg FF, f/2.8

Centrum, f/4.0	Róg APS-C, f/4.0	Róg FF, f/4.0

Centrum, f/5.6	Róg APS-C, f/5.6	Róg FF, f/5.6