Nikon Nikkor Z MC 105 mm f/2.8 VR S - test obiektywu
8. Winietowanie
| Z7, APS-C/DX, f/2.8 | Z7, APS-C/DX, f/4.0 |
|
|
Na maksymalnym otworze względnym winietowanie jest niewielkie, ale daje się odnotować, bo sięga tam ono 20% (−0.66 EV). Na f/4.0 problem marginalizuje się zupełnie, bo sięga tam już tylko 3% (−0.09 EV).
Po przejściu na większą matrycę pełnoklatkową, winietowanie znacznie bardziej daje się we znaki i wyraźnie widać to na poniższych zdjęciach.
| Z7, FF, f/2.8 | Z7, FF, f/4.0 |
|
|
| Z7, FF, f/5.6 | Z7, FF, f/8.0 |
|
|
Ubytek światła w rogach kadru na maksymalnym otworze względnym sięga 51% (−2.04 EV). To sporo, bo konkurencyjna Sigma pokazała wynik wynoszący tylko 36%, a w przypadku małego Sony było to 53%.
Na szczęście, winietowanie testowanego Nikkora dość wydajnie poddaje się działaniu przymykania przysłony. Na f/4.0 sięga ono 30% (-1.02 EV), na f/5.6 spada do 13% (-0.42 EV), by na f/8.0 zrobić się całkowicie niezauważalne, bo odnotowany tam wynik to już tylko 2% (-0.05 EV).
| Nikon Z7, JPEG, 105 mm, f/2.8 |
 |
Optyczne.pl jest serwisem utrzymującym się dzięki wyświetlaniu reklam. Przychody z reklam pozwalają nam na pokrycie kosztów związanych z utrzymaniem serwerów, opłaceniem osób pracujących w redakcji, a także na zakup sprzętu komputerowego i wyposażenie studio, w którym prowadzimy testy.